1. ทางเดินหายใจยังพัฒนาไม่สมบูรณ์

ทารกแรกเกิดยังมีระบบทางเดินหายใจที่เล็กและบอบบางกว่าผู้ใหญ่ โพรงจมูกและหลอดลมยังแคบ ทำให้เมื่อมีน้ำมูก น้ำลาย หรืออากาศผ่านเข้าไป อาจเกิดเสียงครืดคราดได้ ซึ่งเป็นเรื่องปกติและจะดีขึ้นเองเมื่อทารกโตขึ้น

2. มีน้ำมูกสะสมในโพรงจมูก

ทารกแรกเกิดยังไม่สามารถสั่งน้ำมูกหรือจามได้อย่างมีประสิทธิภาพ ทำให้มีน้ำมูกตกค้างในโพรงจมูก และเมื่ออากาศผ่านเข้าไป อาจทำให้เกิดเสียงหายใจครืดคราด

3. น้ำลายสะสมในลำคอ

ทารกบางคนอาจมีน้ำลายสะสมในลำคอมาก เนื่องจากยังกลืนหรือควบคุมการผลิตน้ำลายได้ไม่ดีพอ จึงอาจมีเสียงครืดคราดเวลาหายใจ

4. ภาวะกล่องเสียงอ่อนตัว (Laryngomalacia)

เป็นภาวะที่พบได้บ่อยในทารกแรกเกิด เกิดจากกระดูกอ่อนบริเวณกล่องเสียงยังไม่แข็งแรงพอ ทำให้เนื้อเยื่ออ่อนตัวและยุบตัวลงบางส่วนเมื่อหายใจเข้า ส่งผลให้เกิดเสียงหายใจครืดคราด โดยเฉพาะเวลานอนหงาย อย่างไรก็ตาม ภาวะนี้จะค่อย ๆ ดีขึ้นเองเมื่อเด็กอายุประมาณ 12-18 เดือน

5. การสำลักน้ำนมบางส่วน

บางครั้งทารกอาจดูดนมเร็วเกินไปหรือกลืนอากาศเข้าไปมาก ทำให้น้ำนมบางส่วนไหลย้อนกลับมาติดอยู่ที่ลำคอ ส่งผลให้เกิดเสียงหายใจที่ไม่ราบรื่น

6. อากาศแห้งหรือมีฝุ่นละออง

ถ้าสภาพอากาศแห้งหรือมีฝุ่นมาก อาจทำให้จมูกของลูกแห้ง มีน้ำมูกเหนียว และทำให้เกิดเสียงหายใจครืดคราดได้

7. การเปลี่ยนแปลงของท่าทางการนอน

บางครั้งเสียงครืดคราดอาจเกิดขึ้นเมื่อทารกนอนในบางท่า เช่น นอนหงาย อาจทำให้ลิ้นตกไปด้านหลังและปิดทางเดินหายใจบางส่วนได้